Wybierając tkaninę do zastosowań przemysłowych, różne parametry mogą być brane pod uwagę. Podzielono je na cztery podstawowe grupy: rodzaj przędzy (rowingu), gramatura, rodzaj splotu oraz wykończenie tkaniny. Kombinacja tych parametrów definiuje własności mechaniczne i wytrzymałościowe tkaniny oraz jej grubość.

Przy wytwarzaniu tkanin plecionych wykorzystywane są podstawowe metody stosowane w standardowym tkactwie, jednakże wykonywane z ogromną precyzją na specjalistycznych maszynach produkcyjnych.

Do celów przemysłowych dostosowano sploty:

• splot płócienny (PLAIN)

Powstaje poprzez przeplatanie włókien wątku naprzemiennie nad i pod włóknami osnowy. Splot ten zapewnia dobrą stabilność tkaniny ale generalnie tkanina jest najmniej „giętka”.

• splot skośny (TWILL)

Jest tworzony przez jedno lub dwa włókna osnowy przeplecione przez co najmniej dwa włókna wątku. Splot jest bardziej giętki niż płócienny, tkanina lepiej się układa, jednak włókna mogą mieć tendencję do „rozchodzenia” się.

• splot satynowy (SATIN) stosowany przeważnie w tkaninach o niskich gramaturach.

Występuje w dwóch odmianach:

– 4H – struktura „trzy-na-jeden”, gdzie włókna wątku przeplatane są nad trzema włóknami a następnie pod jednym włóknem osnowy. Splot ten jest bardziej elastyczny niż plain i wykazuje lepszą układalność na zakrzywionych powierzchniach.

– 8H – struktura adekwatna do 4H, z tą różnicą, że włókna wątku przeplatane są nad siedmioma włóknami a następnie pod jednym włóknem osnowy. Splot jest bardzo „giętki” i dedykowany do układania na powierzchniach o dużych krzywiznach.

Wszechstronność szkła jako wzmocnienia czyni tkaniny te unikalnymi do zastosowań przemysłowych. Włókna szklane w postaci tkaniny oferują doskonałe połączenie własności wytrzymałościowych z ognioodpornością. Szeroki zakres wyboru rodzaju rowingu oraz splotu zapewniają nieograniczone możliwości projektowe, umożliwiając użytkownikowi optymalny dobór materiału.

Włókno szklane jest materiałem stabilnym wymiarowo. Nie wydłuża ani nie skraca się pod wpływem wysokich lub niskich temperatur. Nie absorbuje wilgoci, w środowisku wodnym nie zmienia również swoich własności fizycznych ani chemicznych. Większość chemikaliów ma niewielki lub żaden wpływ na włókna szklane, jedynie fluorowodory, gorące kwasy fosforowe oraz silne substancje alkaliczne mogą wpływać negatywnie ma włókna. Materiał szklany jest wyśmienitym materiałem elektroizolacyjnym.